Przyczyny trudności wychowawczych

O dzieciach, które sprawiają trudności wychowawcze mówimy, że są nieposłuszne, uparte, władcze i ciężko je opanować. Zwracają na siebie uwagę otoczenia poprzez swoje głośne i trudne zachowania.
Dodatkowo rodzice takich dzieci, nie cieszą się dobrą opinią. Są bowiem uważani za nieudolnych i biernych, choć najczęściej nie jest to prawda.

Dlaczego spytacie…

Bo badania i opinie specjalistów pokazują jasno, że kłopoty wychowawcze i trudne zachowania u dzieci wynikają w dużej mierze z BRAKÓW u samego dziecka. O jakie braki chodzi?
Dzieci nie posiadają umiejętności, które pozwoliłyby im zachować się w danej sytuacji inaczej.
Możemy wyróżnić trzy takie kluczowe umiejętności:

• umiejętność tolerowania frustracji
• umiejętność rozwiązywania problemów
• umiejętność dostosowania się.

Zwykle jest tak, że dzieci sprawiają największe trudności wychowawcze właśnie w sytuacjach, które wymagają od nich tych umiejętności.
Zgodzicie się?

Umiejętności wymienione powyżej są potrzebne w wielu sytuacjach. Na przykład wtedy gdy syn pokłócił się z kolegą i trzeba ten konflikt rozwiązać. Umiejętność dostosowania przydaje się wtedy, gdy w życiu naszego dziecka zachodzą nagłe zmiany, z którymi musi sobie poradzić – mama wraca do pracy, dziecko idzie do przedszkola lub szkoły, zmieniamy placówkę oświatową lub miejsce zamieszkania, a tym samym podwórko i przyjaciół. Nastąpić też mogą poważniejsze zmiany, takie jak rozwód rodziców, nieobecność lub ograniczona obecność jednego z nich z różnych przyczyn.
Są również momenty, w których dzieci muszą poradzić sobie z nowymi wymaganiami i zadaniami np. w przedszkolu, szkole lub na zajęciach dodatkowych. Dzieci napotykają na swojej drodze znacznie więcej takich sytuacji i wyzwań niż ich rodzice, gdy byli mali.

Skąd te wybuchy i przyczyny trudności wychowawczych?

Z frustracją dziecka i jego nagłymi wybuchami mamy miejsce wtedy, gdy nasze oczekiwania przewyższają umiejętność radzenia sobie w danej sytuacji przez dziecko. W takim przypadku dziecku będzie ciężko wykonać nasze polecenie.
Dziecko, które posiada trzy kluczowe umiejętności wymienione wcześniej, na pewno spróbuje je wykorzystać. Najmłodsi nie chcą zachowywać się źle – płakać, krzyczeć, kopać i bić innych. Oni to robią, bo nie potrafią się inaczej zachować w danej sytuacji.

System kar i nagród, dlaczego zawodzi?

Czemu krzyczenie, karcenie, odbieranie ulubionych zabawek i przywilejów, wysyłanie do kąta nie działa?
Metody, te mają na celu wymuszenie na dziecku samodzielnej poprawy zachowania. Problem w tym, że ono nie potrafi tego zrobić, bo brak mu umiejętności o których już wyżej wspominałam.

Może Cię zainteresować również: